Καθώς η Ελλάδα ανακάμπτει σταδιακά από την οικονομική αναταραχή σχεδόν μιας δεκαετίας, οι κυκλοφοριακές συνθήκες στην Αθήνα φαίνεται να επανέρχονται στην κατάσταση προ κρίσης. Ταυτόχρονα το αστικό σύστημα δημόσιων συγκοινωνιών αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις και η αγορά των ταξί παραμένει αυστηρά ρυθμισμένη συμβάλλοντας στη δημιουργία προνομιακών συνθηκών χρήσης των ΙΧ. Προς αυτή την κατεύθυνση, συνέβαλε και
Η οικολογική οδήγηση αφορά σε οδήγηση σε χαμηλότερες ταχύτητες και σε χαμηλότερες στροφές του κινητήρα, αποφεύγοντας επιπλέον τις απότομες επιταχύνσεις και επιβραδύνσεις. Πως πετυχαίνουμε την οικολογική οδήγηση; - σεβόμαστε τα όρια ταχύτητας και οδηγούμε με χαμηλές ταχύτητες - συντονιζόμαστε με την ταχύτητα των άλλων οχημάτων - κρατάμε τις στροφές του κινητήρα κάτω από τις 2000
Η ηλεκτροκίνηση αλλάζει όλα όσα ξέραμε γύρω από το αυτοκίνητο και αρχίζει να εξαπλώνεται με ασύλληπτους ρυθμούς, φέρνοντας την αυτοκίνηση σε μία νέα εποχή. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που οι αυτοκινητοβιομηχανίες στοχεύουν να παράγουν ολοένα και περισσότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, αφού αποτελούν μία αξιόπιστη και εναλλακτική λύση μετακίνησης με σημαντικά πλεονεκτήματα για τον άνθρωπο και το
Οι αυτοκινητόδρομοι αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα υποσυστήματα των συγκοινωνιακών συστημάτων που παρέχουν ταυτόχρονα γρήγορες, άνετες και ασφαλείς μετακινήσεις. Οι αυτοκινητόδρομοι αποτελούν τις πιο ασφαλείς οδικές υποδομές παγκοσμίως. Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τη σημαντική κυκλοφορία σε αυτούς, μόλις το 8,5% των θανάτων από οδικά ατυχήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμβαίνει σε αυτοκινητοδρόμους, με το ποσοστό στην
Η κυκλοφορία στην Αθήνα χειροτερεύει συνεχώς και αναμένεται ακόμη περισσότερη και γενικευμένη συμφόρηση εάν δεν αναληφθεί άμεσα δράση. Δυστυχώς η δεκαετία της κρίσης και η πανδημία αποτελούν δύο ακόμη χαμένες ευκαιρίες. Αφενός οι Αρχές δεν αξιοποίησαν τις συνθήκες χαμηλότερης κυκλοφορίας για να εισάγουν νέα βιώσιμα μοντέλα βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Αδράνησαν και οδήγησαν στο σημερινό και
Τις σύγχρονες πόλεις απασχολεί ένα βασικό ερώτημα πως θα κατανείμουμε δίκαια τον Δημόσιο Χώρο για μια αποτελεσματική εξυπηρέτηση της κινητικότητας. Πως μπορούμε να μοιράσουμε τελικά το Δημόσιο Χώρο μεταξύ των επιβατικών αυτοκινήτων, των μοτοσυκλετών των ποδηλατών και των πεζών; Τελικά πόσο Δημόσιο Χώρο χρειαζόμαστε για τα ποδήλατα και τους πεζούς; Η απάντηση είναι σχετικά απλή.
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα φαινόμενο το οποίο πια δεν βρίσκεται στο μέλλον. Οι υποδομές μεταφορών διεθνώς, όπως και στη χώρα μας, κινδυνεύουν κατά περίπτωση σοβαρά από τις επιπτώσεις της (πλημμύρες, υψηλές θερμοκρασίες, έντονες βροχοπτώσεις κλπ.) και θα πρέπει έγκαιρα να προσαρμοστούν με τις απαραίτητες επενδύσεις ώστε να αντέχουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Οι πιθανές
Για να φτάσουμε στο κέντρο της Αθήνας και στον «Μεγάλο Περίπατο», τον οποίο ανέλαβε να σχεδιάσει, επικεφαλής μιας ομάδας επιστημόνων, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, ξεκινάμε την κουβέντα μας από την Κηφισίας. «Θα τελειώσει ποτέ το μαρτύριο του μποτιλιαρίσματος;», ρωτώ τον Γιώργο Γιαννή. «Πράγματι, στην Κηφισίας, όπως και στον Κηφισό, οι οδηγοί των Ι.Χ.
Η πανδημία του κορονοϊού με τον αυξανόμενο αριθμό θυμάτων (1,26 εκατομμύρια θάνατοι μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου 2020), συγκρίνεται ευθέως με την πανδημία των οδικών ατυχημάτων (ετησίως 1,35 εκατομμύρια θάνατοι και 50 εκατομμύρια τραυματίες παγκοσμίως). Ωστόσο, η πανδημία των οδικών ατυχημάτων ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε από τους πολίτες και τις Κυβερνήσεις παγκοσμίως ως μείζον θέμα υγείας και
Πυρκαγιές στο Μάτι 2018, χιόνια στη Νέα Οδό 2019, κοινός παρονομαστής η ανεπαρκής διαχείριση της κυκλοφορίας, με αποτελέσματα από αδικαιολόγητη ταλαιπωρία έως μοιραίες παγίδες θανάτου. Οι Αρχές (Τροχαία, Υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοι) και οι Ιδιώτες (Παραχωρησιούχοι Αυτοκινητοδρόμων) που έχουν την ευθύνη της οργάνωσης και διαχείρισης της κυκλοφορίας στο αστικό και υπεραστικό οδικό δίκτυο της χώρας φαίνεται
