Η κυκλοφορία στην Αθήνα χειροτερεύει συνεχώς και αναμένεται ακόμη περισσότερη και γενικευμένη συμφόρηση εάν δεν αναληφθεί άμεσα δράση. Δυστυχώς η δεκαετία της κρίσης και η πανδημία αποτελούν δύο ακόμη χαμένες ευκαιρίες. Αφενός οι Αρχές δεν αξιοποίησαν τις συνθήκες χαμηλότερης κυκλοφορίας για να εισάγουν νέα βιώσιμα μοντέλα βιώσιμης αστικής κινητικότητας. Αδράνησαν και οδήγησαν στο σημερινό και μελλοντικό
Τις σύγχρονες πόλεις απασχολεί ένα βασικό ερώτημα πως θα κατανείμουμε δίκαια τον Δημόσιο Χώρο για μια αποτελεσματική εξυπηρέτηση της κινητικότητας. Πως μπορούμε να μοιράσουμε τελικά το Δημόσιο Χώρο μεταξύ των επιβατικών αυτοκινήτων, των μοτοσυκλετών των ποδηλατών και των πεζών; Τελικά πόσο Δημόσιο Χώρο χρειαζόμαστε για τα ποδήλατα και τους πεζούς; Η απάντηση είναι σχετικά απλή. Όσο χώρο
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα φαινόμενο το οποίο πια δεν βρίσκεται στο μέλλον. Οι υποδομές μεταφορών διεθνώς, όπως και στη χώρα μας, κινδυνεύουν κατά περίπτωση σοβαρά από τις επιπτώσεις της (πλημμύρες, υψηλές θερμοκρασίες, έντονες βροχοπτώσεις κλπ.) και θα πρέπει έγκαιρα να προσαρμοστούν με τις απαραίτητες επενδύσεις ώστε να αντέχουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Οι πιθανές
Για να φτάσουμε στο κέντρο της Αθήνας και στον «Μεγάλο Περίπατο», τον οποίο ανέλαβε να σχεδιάσει, επικεφαλής μιας ομάδας επιστημόνων, σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων, ξεκινάμε την κουβέντα μας από την Κηφισίας. «Θα τελειώσει ποτέ το μαρτύριο του μποτιλιαρίσματος;», ρωτώ τον Γιώργο Γιαννή. «Πράγματι, στην Κηφισίας, όπως και στον Κηφισό, οι οδηγοί των Ι.Χ.
Η πανδημία του κορονοϊού με τον αυξανόμενο αριθμό θυμάτων (1,26 εκατομμύρια θάνατοι μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου 2020), συγκρίνεται ευθέως με την πανδημία των οδικών ατυχημάτων (ετησίως 1,35 εκατομμύρια θάνατοι και 50 εκατομμύρια τραυματίες παγκοσμίως). Ωστόσο, η πανδημία των οδικών ατυχημάτων ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε από τους πολίτες και τις Κυβερνήσεις παγκοσμίως ως μείζον θέμα υγείας και τα μέτρα
Πυρκαγιές στο Μάτι 2018, χιόνια στη Νέα Οδό 2019, κοινός παρονομαστής η ανεπαρκής διαχείριση της κυκλοφορίας, με αποτελέσματα από αδικαιολόγητη ταλαιπωρία έως μοιραίες παγίδες θανάτου. Οι Αρχές (Τροχαία, Υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοι) και οι Ιδιώτες (Παραχωρησιούχοι Αυτοκινητοδρόμων) που έχουν την ευθύνη της οργάνωσης και διαχείρισης της κυκλοφορίας στο αστικό και υπεραστικό οδικό δίκτυο της χώρας φαίνεται να
Καθώς βγαίνουμε κάπως από την βαθιά οικονομική κρίση, ξαναεμφανίζεται και μάλιστα με γρήγορο ρυθμό η κυκλοφοριακή συμφόρηση στους δρόμους της Αθήνας, ως αποτέλεσμα της αύξησης τόσο των μετακινήσεων όσο και της χρήσης των ΙΧ. Αυτό αποδεικνύεται και από τις μετρήσεις της κυκλοφορίας αλλά και από τις πωλήσεις νέων οχημάτων. Η οικονομική κρίση αποτελεί μία ακόμη χαμένη ευκαιρία για την
Οι νεκροί στα οδικά ατυχήματα το 2017 στην Ελλάδα εμφάνισαν σημαντική μείωση της τάξης του 10% που οφείλεται όχι μόνο στις συνεχιζόμενες συνέπειες της οικονομικής κρίσης αλλά και στα πλέον των 500 νέα χιλιόμετρα αυτοκινητόδρομων που δόθηκαν στην κυκλοφορία στις αρχές του 2017 και αντικατέστησαν ιδιαίτερα επικίνδυνα οδικά τμήματα του εθνικού δικτύου. Η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία
Επειδή η ζωή είναι σύντομη και δεν περισσεύει χρόνος για να κοιτάμε για πολύ προς τα πίσω, θα προσπαθήσω να απαντήσω στο ερώτημα του τίτλου με την αντίστοιχη αναλογία σκέψεων: μία σκέψη για τον ρόλο των Συγκοινωνιολόγων μέχρι σήμερα και τέσσερις σκέψεις για τον ρόλο των Συγκοινωνιολόγων στον κόσμο που αλλάζει. Σκέψη πρώτη. Οι Έλληνες Συγκοινωνιολόγοι
Στην Ελλάδα, οι νεκροί και οι βαριά τραυματίες στα οδικά ατυχήματα έχουν μειωθεί κατά 50% από 1.600 νεκρούς το 2008 σε 800 το 2014, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης. Οι τρεις βασικοί παράγοντες επιρροής της οικονομικής κρίσης στη μείωση του αριθμού των νεκρών σε οδικά ατυχήματα εκτιμάται ότι είναι: α) η σημαντική μείωση της κυκλοφορίας, λόγω των αυξημένων
